دسته: مقالات ترجمه شده isi
بازدید: 221 بار
فرمت فایل: doc
حجم فایل: 1169 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل: 22
چکیده
بطور طبیعی اغلب روابطی قدرتمندتر هستند که از دیگر روابط متمایز اند.قدرت روابط را وزن شبکه می نامند.چند معیار اندازه گیری برای وزن شبکه پیشنهاد شده اند، که شامل سه معیار مشترک مرکزیت گره: درجه ، نزدیکی و میانوندی است.
به هر حال، این تعمیم تنها به وزن گره و نه بر تعداد روابط که بخش مرکزی از اقدامات اصلی متمرکز شده است. در این مقاله تعمیمی ترکیبی از هر دو جنبه پیشنهاد می کند. ما برای نشان دادن مزایای استفاده از این روش از مجموعه داده های آزمایش فریمن استفاده می کنیم.
a b s t r a c t
Ties often have a strength naturally associated with them that differentiate them from each other. Tie strength has been operationalized as weights. A few network measures have been proposed for weighted networks, including three common measures of node centrality: degree, closeness, and betweenness. However, these generalizations have solely focused on tie weights, and not on the number of ties, which was the central component of the original measures. This paper proposes generalizations that combine both these aspects. We illustrate the benefits of this approach by applying one of them to Freeman’s EIES dataset.
© 2010 Elsevier B.V. All rights reserved.
مقدمه
این تفاوت را می توان با تعریف وزن شبکه ، که در آن روابط یا حاضر، هستند یا وجود ندارند ، اما برخی از فرم وزن متصل به آنها تجزیه و تحلیل کرد .
در شبکه های اجتماعی ، وزن یک گره بطور کلی تابعی از مدت زمان ، شدت عاطفی ، صمیمیت و تبادل خدمات (Granovetter, 1973) ،و برای شبکه های غیر اجتماعی وزن اغلب ظرفیت یا توانایی گره (e.g., the number of seats among airports; Colizza et al., 2007; Opsahl et al., 2008 ) و یا تعدادی ار سیناپس و اتصالات شکاف در شبکه ی عصبی است (Watts and Strogatz, 1998).
با این حال ، اکثر شبکه های اجتماعی صرفاً برای موقعیت های دوتایی تعریف شده و در نتیجه قادر به مقابله با شبکه های وزنی بطور مستقیم نیستFreeman, 2004; Wasserman and Faust, 1994) ) .